Zijn is meer dan leven
Zijn is traditioneel een van de belangrijkste ende meest complexe filosofische concepten van het bestaan, als zodanig. Het is met hem dat de grote wijzen uit het verleden hun bespiegelingen beginnen, en de filosofen van onze tijd bespreken het. Zijn is leven
Overweeg de belangrijkste aspecten vanHonderd jaar lang hebben dergelijke wetenschappen als metafysica en ontologie, theologie, kosmologie en de filosofie van de antropologie geprobeerd. Elk van hen beschouwt de vormen van Zijn als een onderdeel van de universele ruimte en geest. De theologie is dus een tak van kennis gewijd aan het goddelijke bestaan. Metafysica spreekt over het begin, superfijne, supergevoelige principes van dit menselijke fenomeen. Zij was het die Aristoteles 'de eerste filosofie' noemde, en vaak worden deze twee concepten gezien als onderling verbonden en soms zelfs identiek. Kosmologie koos de Essentie van de Wereld als het onderwerp van haar studie. De kosmos is, net als de hele wereld, het domein van kennis. Ontologie beschouwt alle dingen. De dialectiek van het Zijn, voorgesteld door Hegel, ziet het als een ononderbroken keten van gebeurtenissen, gedachten, onophoudelijke beweging en ontwikkeling. Deze zienswijze wordt echter vaak bekritiseerd.
Het materiële deel omvat alles datbestaat ongeacht de wil en het verlangen van de mens. Het is op zichzelf, onafhankelijk en onafhankelijk. In dit geval omvat de objectieve realiteit niet alleen objecten van de natuur, maar ook verschijnselen van het sociale leven. Het spirituele zijn is een meer subtiele structuur. Gedachten en verlangens, gedachten, reflecties maken allemaal deel uit van de subjectieve realiteit van het Universele Wezen.
Zoals wit niet kan bestaan zonder zwart, zo verliest Genesis zijn betekenis zonder het tegenovergestelde. Deze antipode wordt een "Niets" genoemd.
Niet-bestaan - dit wordt vaak het tegengewicht genoemdAan het bestaan. Het meest interessante en onverklaarbare kenmerk van Niets is dat het in het absolute begrip van het universum eenvoudig niet kan. Ondanks enige absurditeit van een dergelijke verklaring, vindt het plaats in de filosofie.
De persoon na zijn dood gaat hierin inNiets, maar zijn creaties, afstammelingen en gedachten blijven in deze wereld en worden een deel van de realiteit waarin de volgende generaties blijven leven. Deze "overloop" laat ons toe om te zeggen dat Zijn oneindig is en Niets voorwaardelijk.
</ p>>