De plotanalyse: "Monument". Derzhavin G.R.

Elke getalenteerde persoon streeft naar ietsachterlaten, onthoud niet één generatie nazaten. Dichters op verschillende tijdstippen in gedichten hebben herhaaldelijk de kwestie van de eeuwigheid ter sprake gebracht, in een poging te voorspellen welk lot op hun werk wacht. Zelfs Horace en Homerus wijdden hun odes aan vergelijkbare onderwerpen, ze filosofeerden graag en dachten na over de toekomst van hun creativiteit en Russische schrijvers. Een van hen is Gabriel Romanovich Derzhavin. "Monument", waarvan u de analyse kunt gebruiken om meer te leren over het Russische classicisme, werd geschreven in 1795. Dit gedicht prijst de binnenlandse literatuur, die eenvoudiger te begrijpen is geworden.

Gabriel Derzhavin is een classicus

Gabriel Derzhavin was een favoriet van Keizerin Catherine II, hij wijdde hem een ​​ode aan "Felitsa", maar zijn werk werd pas echt gewaardeerd na de dood van de grote schrijver.

Schrijver en dichter, hij was een levendige vertegenwoordigerclassicisme, omdat hij de Europese tradities van het schrijven van werken in een sublieme stijl heeft overgenomen, maar tegelijkertijd introduceerde hij veel spreektaal in hen, waardoor verzen eenvoudig en toegankelijk zijn voor het begrijpen van alle lagen van de bevolking, zoals de literaire analyse ook zegt.

Het "monument" Derzhavin gecomposeerd met het doel om te prijzenRussische literatuur, die erin geslaagd is om vernieuwd te worden en zich los te maken van de hechte omarming van het classicisme. Jammer genoeg begrepen critici het gedicht verkeerd, en de auteur werd geraakt door een vlaag van negativiteit - hij werd beschuldigd van buitensporige opschepperij en trots. Gavriil Romanovich raadde tegenstanders aan geen aandacht te besteden aan de pompeuze lettergreep, maar na te denken over de betekenis van het vers, waarin hij zichzelf helemaal niet bedoelde.

Analyse van het gedicht "Monument" van Derzhavinlaat ons begrijpen dat de auteur hints geeft over het feit dat hij erin slaagde Russische poëzie menselijker te maken. In zijn werk zegt de dichter dat hij een monument "boven de piramides" en "harder dan metalen" heeft gebouwd, hij zal niet door stormen of jaren worden vernietigd, omdat hij een spiritueel en niet een materieel bezit heeft. Gavriil Romanovich hoopt oprecht dat toekomstige generaties zijn creativiteit en bijdrage aan de Russische literatuur zullen kunnen waarderen. Maar de schrijver maakte zich niet meer zorgen over zijn roem, maar over nieuwe trends in de poëzie, dit wordt bevestigd door de werken van deze analyse.

"Het monument" Derzhavin schreef die lezerskon genieten van de schoonheid van de versgreep, die eerder alleen door een beperkte kring van mensen werd begrepen. De dichter voorzag dat het grootste deel "na de dood zal sterven" en zelfs in een paar eeuwen zullen mensen het onthouden. Gabriel Romanovich wilde echt dat zijn volgelingen zouden verschijnen, die het begonnen werk konden voortzetten. Dit wordt duidelijk, het is de moeite waard om een ​​gedichtanalyse te houden. Het "monument" Derzhavin bouwde zichzelf echt een majestueuze en onwrikbare, in staat om te staan ​​voor meer dan een eeuw.

Mentor van jonge genieën

Gavriil Romanovich werd daar een spirituele mentor vangrote dichters als Poesjkin en Lermontov, hij was een voorbeeld voor hen om te volgen. Derzhavin wilde de toekomstige generatie tekstdichters 'de waarheid van de koningen met een glimlach' leren, en 'in een oprechte eenvoud om over God te praten'. De schrijver droomde van de onsterfelijkheid van Russische poëzie - dit is wat literaire analyse laat zien. Het "monument" Derzhavin schreef om jonge dichters te inspireren verzen te componeren die begrijpelijk zijn voor alle lagen van de bevolking, en hij bereikte zijn doel.

</ p>>