Orthoepische normen van de Russische taal - wat is het?
Het woord "orthoepia" van Griekse oorsprong enprecies door de wortels vertaalt het als "correct spreken". Met "correct spreken" wordt bedoeld de normatieve uitspraak van alle geluiden van de taal en correct geplaatste accenten.
Literaire Russische taal en literaire taal
Er is zoiets - moderne literaireRussisch (anders - SL.). Dit is een enorm complex van woorden en aanvaardbare vormen, die de norm zijn. SLRY moet worden gebruikt op radio, op televisie en in andere media, om te communiceren in officiële situaties en op openbare plaatsen met vreemden. Maar naast de literaire taal is er ook literaire taal, dat wil zeggen een reeks wetten en regels die overeenkomen met de norm van uitspraak van bepaalde geluiden of woorden. Orpheepische normen van de Russische taal zijn deze wetten. Ze worden gebruikt in dezelfde media.
We spreken niet zoals we schrijven
Het principe waarop de Russpelling - de onveranderde vorm van het morfeem in woordvorming. Dat wil zeggen, hoe de wortel of het achtervoegsel werd besloten om één keer op te schrijven, zodat ze het in alle woorden met dit morfeem zullen gebruiken (elke regel heeft zijn eigen uitzonderingen, daarom zijn er verschijnselen als afwisseling in de wortel van de klinkers). Het is echter duidelijk dat we morfemen niet altijd evengoed kunnen uitspreken, zelfs als we zo schrijven. Onze taal probeert op de een of andere manier zijn plichten te verzachten, licht veranderende geluiden, het pad van de formatieplaats van het ene geluid naar het andere te verkorten en als gevolg daarvan worden woorden een beetje niet uitgesproken zoals ze zijn geschreven. Het blijkt dat de orthoepische normen van de Russische taal de wetten zijn waardoor het noodzakelijk is om woorden correct te vervormen bij het uitspreken. Deze regels worden opgesteld door taalkundigen op basis van de uitspraak van de centrale gebieden van belang in Rusland - Moskou en St. Petersburg, kortom.
Fundamentele orthoepische normen van de Russische taal
A) Icahn is een van de wetten waardoor woorden veranderen wanneer ze worden uitgesproken. Icahn is de transformatie e in de en in een onbelaste positie.
B) Lurking is de transformatie en in de s in een onbelaste positie.
B) Akane is de transformatie over in de en in een onbelaste positie.
D) Stun is een verandering in de uitspraak van een sonore klank naar het corresponderende paar doven op bepaalde posities, bijvoorbeeld voor een andere doven.
E) Een stem is een verandering in de uitspraak van een doof geluid in de corresponderende koppeling ingesproken in bepaalde posities - voor de sonore (altijd sonore), aan het begin van de woorden of vóór de klinker.
Dit zijn alleen de belangrijkste en meest significante wetten. Naast hen is er nog steeds de normale uitspraak van elke letter, de juiste spanningen in woorden, enzovoort.
Veranderingen in uitspraaknormen
Natuurlijk, de orthoepische normen van modernDe Russische taal kan bijvoorbeeld afwijken van de normen van de XIV eeuw: toen had de Rus in zijn dagelijks leven een geheel andere taal en een andere woordenschat. In tegenstelling tot SLRY is literaire spraak eigendom van of is niet in het bezit van lang niet alles. In verschillende regio's van Rusland wordt het geluid van woorden op verschillende manieren vervormd: in de regio Vologda is bijvoorbeeld de omtrek wijdverspreid, dat wil zeggen: verandering en op de over in een onbelaste positie, en in het zuiden de letter g uitgesproken op Oekraïense wijze - met verzachting.
De talen van andere landen hebben ook hun eigen wettenvervormingen van woorden, hetzelfde als de orthoepische normen van de Russische taal. Sommigen van hen hebben zelfs de spelling beïnvloed. In het Wit-Russisch wordt bijvoorbeeld het fonetisch principe van schrijven algemeen gebruikt, dat wil zeggen, in het geval van woordvorming, kan het oorspronkelijke uiterlijk van het morfeem worden veranderd als de uitspraak ervan is veranderd. En in het Turks, Fins en sommige anderen, zoals fenomeen als sinharmonisme of anderszins, is de harmonie van klinkers gebruikelijk. Het is een feit dat, vanwege grammaticale kenmerken van de taal, de woorden erin erg lang kunnen zijn en de taal eenvoudigweg niet in staat is om zoveel verschillende klinkers en medeklinkers uit te spreken. Daarom is er een synharmonisme - de assimilatie van alle klinkers van een enkele percussie.
Na verloop van tijd de orthoepische normen van de Russische taalzijn aan het veranderen. In sommige gevallen, bijvoorbeeld met accenten, gebeurt dit vrij snel. Maar toch is het vermogen om moderne literaire Russische spraak te beheersen noodzakelijk voor een intelligent persoon.
