Wat zijn de functies van de adjectieven? Lijst, voorbeelden van gebruik in spraak

Delen van spraak - een harmonisch mechanisme waarin er geen iseen extra item. Verrassend is dat dit mechanisme in elke taal op zijn eigen manier is georganiseerd. Het feit dat in de ene taal in twee of drie woorden kan worden uitgedrukt, in de andere, vereist de constructie van een nogal complexe zin. Daarom is het uitermate belangrijk om vreemde talen te leren om geen achteloze grammatica te gebruiken en na te denken over elke regel - er zijn geen lege en betekenisloze onder hen.

Het adjectief is een van de sleutelwoordendelen van de spraak, mensen de kans geven om de wereld levendig te beschrijven. Het heeft echter zijn eigen nuances in verschillende talen van de wereld. Deze structuur, en plaats in de zin, en coördinatie met andere delen van de spraak, en, natuurlijk, functies die zijn toegewezen aan het adjectief. In het artikel zullen we de functies van dit deel van de spraak in sommige Europese talen beschouwen en vergelijken.

Gemeenschappelijke eigenschappen

Dus, welke functies hebben bijvoeglijke naamwoorden? De lijst is vrij groot.

Allereerst staat het adjectief voorniet-procedureel kenmerk van het onderwerp. Dit betekent dat de permanente eigendom van een levend of niet-levend object (een echte vriend, een gezellig huis) wordt beschreven. Niet-procedurele tekens worden ook aangegeven door bijwoorden, alleen deze tekens hebben nog geen betrekking op het onderwerp, maar op actie (snel rennen, mooi tekenen).

Als het adjectief er rechtstreeks mee verbonden iszelfstandig naamwoord, het zou zich moeten kunnen aanpassen aan zijn "baas". In verschillende talen hebben zelfstandige naamwoorden verschillende categorieën: aantal, geslacht, geval, verbuiging. Al deze categorieën nemen hun bijvoeglijke naamwoorden aan - de lijst met categorieën voor hen ziet er precies hetzelfde uit.

verhouding

Ook zijn adjectieven nauw verwant aanandere delen van spraak, doordringend in elkaar en het rijker maken. Deze verbinding manifesteert zich duidelijk met voornaamwoorden en cijfers. Op het kruispunt van deze delen van de toespraak verschenen op dat moment ordinale cijfers, en beantwoordden ze de vraag 'welke op een rij zit?' Het is nodig om het beschrijvende object afzonderlijk te onderscheiden door de actie van het deelwoord, dat is bevallen van werkwoorden en bijvoeglijke naamwoorden. De lijst met deze vormen is erg groot (zeilschip, sluipende tijger). Het avondmaal is ook consistent met het onderwerp en biedt zijn procedurele teken.

Adjectief Transformaties

Het secundaire karakter van het adjectiefbenadrukt door de manier waarop het is gevormd Meestal wordt het precies gevormd door zelfstandige naamwoorden, met de nadruk op een eigenschap of attribuut van een sleutel. Dus, de frambozenbes gaf ons een karmozijnrode kleur, en de hoek - een hoekige wandeling. Bijvoeglijke naamwoorden die aangeven dat een onderwerp van iemand is, zijn het meest levendige voorbeeld van de nauwe verbinding van dit deel van de spraak met zelfstandige naamwoorden. Deze flexibiliteit is een andere Russische taal, waar vaak bezittelijke bijvoeglijke naamwoorden worden gevormd: het boek van zijn grootvader - het boek van zijn grootvader.

In het Engels en Duits dergelijke vormenontbreken. In het Engels duidt het boek van opa, het bezit van het boek door de grootvader, het bezittelijke geval van het zelfstandig naamwoord grandad aan. In het Duits is er een bijna identieke vereenvoudigde vorm, die wordt gebruikt met de juiste namen: Annas Auto. Meestal wordt deze rol echter gespeeld door een speciale vorm van het genitieve geval: das Buch des Grossvaters, met het onderwerp in de eerste plaats, en niet de eigenaar ervan.

Engels staat bekend om conversie - volovergang van het ene deel van de spraak naar het andere zonder zichtbare veranderingen. Onderhevig aan conversie en adjectieven - nat (nat) kan gemakkelijk een zelfstandig naamwoord worden met de betekenis "vocht". En slank in de betekenis van "slank" in een bepaalde context zal het werkwoord "slank" worden.

In het Duits draait een vergelijkbaar mechanismebijvoeglijk naamwoord bij abstract zelfstandig naamwoord. Schwarz in de betekenis van 'donker' krijgt bij het toevoegen van een artikel de betekenis 'duisternis'. Ook hier is conversie mogelijk wanneer we levende wezens een naam geven met de naam producerend bijvoeglijk naamwoord, der Irre - "krankzinnig", der Taube - "doof". Een artikel toevoegen aan een bijvoeglijk naamwoord werkt ook in het Frans: Le ciel est bleu (bijvoeglijk naamwoord); Le bleu (zelfstandig naamwoord) du ciel. De syntactische functie in zijn plaats in de zin, evenals de aanwezigheid van het artikel, geeft reden om het naamwoord le bleu aan te nemen. Tegelijkertijd heeft het zelfstandig naamwoord le bleu, naast de hoofdbetekenis (kleuraanduidingen - blauw, blauwheid), anderen, bijvoorbeeld: werkkleding, blauw shirt, beginneling, blauwe plek, blauwe plek.

Lenen bijvoeglijke naamwoorden

Er zijn verschillende soorten buitenlandse bijvoeglijke naamwoorden, afhankelijk van de mate waarin ze zijn aangepast aan de realiteit van de ontvangende taal. In dit opzicht zijn er verschillende van dergelijke typen:

• Volledige tracering - het woord ondergaat er geenveranderingen, accepteert het systeem van taalverwarring niet. In de regel omvat dit specifieke termen die stijl (retro, rococo) aanduiden, evenals complexe kleurschakeringen (Marsala, indigo).
• Suffixing - de meest omvangrijke groepgeleende bijvoeglijke naamwoorden. Een interessant feit is dat ze ook analogen verwerven in de ontvangende taal en vreemde achtervoegsels van bijvoeglijke naamwoorden. Hun lijst is vrij groot. De Franse achtervoegsels -aire, -ique en -if zijn gewijzigd in -ar- en worden aangevuld door het natuurlijke achtervoegsel -ny. Het achtervoegsel -icic is ook populair: legendaire - legendarisch; diplomatique - diplomatiek. Het Griekse achtervoegsel -ik in het Russisch gaat in -ical, -ic: hygiënisch, fotogeniek, heroïsch.

Grote en krachtige bijvoeglijke naamwoorden

De lijst met bijvoeglijke naamwoorden van de Russische taal is erg groot vanwege het woordvormingpotentieel van dit deel van de spraak.

De functie van bijvoeglijke naamwoorden in een zin is ookdefinitie (hij leest een goed boek), of een deel van een samengesteld nominaal predikaat (ik ben erg energiek vandaag). In het eerste geval wordt het adjectief vóór het zelfstandig naamwoord geplaatst, in het tweede, daarna.

Op functie en afleidingspotentieel kunnen alle adjectieven worden verdeeld. De lijst bestaat uit drie punten:

1. Kwaliteit - geeft direct aaneen teken dat kan worden waargenomen door de zintuigen (rood, luid, zout). Dergelijke adjectieven variëren in mate van vergelijking (luider - de luidste), en kunnen ook een korte vorm hebben (belangrijk, ernstig). Als de betekenis moet worden versterkt, kan het adjectief worden herhaald: de blauwblauwe lucht. Uit kwalitatieve adjectieven worden bijwoorden en abstracte zelfstandige naamwoorden gevormd: mooi - mooi - schoonheid.
2. Relatief - het beschreven onderwerp verbinden meteen ander object of concept (aluminium - gemaakt van aluminium, naaien - bedoeld voor naaien). Ze hebben geen graden van vergelijking, noch een korte vorm, en kunnen ook geen bijwoorden vormen.
3. Bezittelijk - geef aan dat je bij iemand hoort (mens of dier) - grootvadertabak, hazenkool.

Soms is de overgang van een adjectievenaam van een relatieve naar een kwalitatieve categorie mogelijk. In dit geval verandert de betekenis ook: de staart van de vos - de vossenglimlach (betekent: sluw, bedrieglijk)

Een belangrijk kenmerk van Russische bijvoeglijke naamwoordenis het vermogen om te weigeren - verander het type, het nummer en de zaak in overeenstemming met het geldende zelfstandig naamwoord (bakstenen huis - bakstenen muur - bakstenen pilaren).

De taal van Shakespeare

Er zijn enkele functies die, in tegenstelling tot de Russen, geen Engelse bijvoeglijke naamwoorden bezitten. Hun lijst is klein, maar voldoende.

In tegenstelling tot Russische, Engelse bijvoeglijke naamwoordenvolledig onveranderbaar. Rode vos, rode bloemen, rode muur - in al deze uitdrukkingen blijft het woord "rood" zoals het is, ongeacht het aantal en het type zelfstandig naamwoord.

Gemarkeerd en relatiefbijvoeglijke naamwoorden in het Engels. De lijst met functies is bijna hetzelfde als in het Russisch, behalve één feit - Engelse bijvoeglijke naamwoorden hebben geen korte vorm.

Ook een bijvoeglijk naamwoord kan naar het abstract gaanzelfstandig naamwoord (het mysterieuze - iets mysterieus). Ziek (ziek) bij het toevoegen van een artikel zal veranderen in de zieken (zieken, patiënten). Net als in het Russisch zal het Engelse adjectief in de rol van de definitie worden voorafgegaan door een zelfstandig naamwoord (een leeg huis) en in de rol van het predikaat - besluit het (het huis is leeg).

De redenen voor het ontbreken van bezittelijke bijvoeglijke naamwoorden zijn al besproken.

De taal van Goethe

Veel overeenkomsten zijn in het Engels enDuitse bijvoeglijke naamwoorden - de lijst met hun functies is bijna identiek. Er is echter één groot verschil dat Duitse adjectieven met Russen verenigt - het vermogen om te leunen. Ein billiger Haus - "cheap house" in het meervoud wordt billige Häuser. De uitgangen veranderen het geslacht, het aantal en de behuizing van het adjectief (guten Kindes is een goed kind, gutem Kind is een goed kind, Guten Kind is een goed kind).

Afhankelijk van of het gaat overbijvoeglijke naamwoorden zijn vaak zwak (der gute Vater is deze goede vader), sterk (guter Vater is een goede vader) of gemengd (ein guter Vater is een of andere goede vader) type.

Taal van liefde

Frans heeft veel gemeen met het Duitsbijvoeglijke naamwoorden - een lijst van overeenkomsten is voldoende. Ze verschillen per geslacht (Il est joli - het is mooi, elle est jolie - het is mooi) en op getallen (Le livre intéressant - een interessant boek, les livres intéressants - interessante boeken), ze hebben geen declinatie. Ze variëren ook afhankelijk van de mate van vergelijking (Grand - Plus grand - Le plus grand).

Een interessant kenmerk van Franse bijvoeglijke naamwoorden- het vermogen om de waarde te veranderen, afhankelijk van of ze voor of achter het zelfstandig naamwoord staan. Un homme dapper is een dappere man, terwijl de dapperste homme een glorieus man is.

Taal van rust

De lijst met bijvoeglijke naamwoorden in het Fins is erg lang en complex. Zoals in het Russisch zijn bijvoeglijke naamwoorden consistent met het zelfstandig naamwoord in aantal en geval (en er zijn in totaal 14 tot 16 in het Fins).

Sommige bijvoeglijke naamwoorden veranderen niet in de volgende gevallen:

eri - anders;

viime - het verleden;

ensi - volgende;

koko - geheel.

Een bijvoeglijk naamwoord kan ook vooraan staangedefinieerd woord: kaunis talo - mooi huis; en na hem - Talo on kaunis. - Het huis is prachtig. Er zijn ook graden van vergelijking (iloinen - grappig; iloisempi - meer plezier, meer plezier; iloisin - het leukste, leukste).

Algemeen en divers

Dus, in alle beschouwde talen bijvoeglijke naamwoordende functie vervullen van het bepalen van de kwaliteiten van het onderwerp. Coördinatie met het onderwerp in verschillende talen heeft zijn eigen kenmerken. De lijst met bijvoeglijke naamwoorden in het Fins en het Russisch heeft zowel algemene als onderscheidende kenmerken. Hetzelfde geldt voor andere talen, ondanks de nabijheid van hun vocabulaire en grammatica.

</ p>>