Differentiatie van wetenschappen
De ontwikkeling van wetenschap omvat de interactie van tegengestelde processen - integratie en differentiatie. Integratie is de vereniging van kennis. Differentiatie van wetenschappen is de toewijzing van nieuwe disciplines.
In elke ontwikkelingsfase heeft dit of dat proces de overhand. De differentiatie van de wetenschappen was meer kenmerkend voor het stadium van vorming, de geboorte van kennis. Vandaag de dag heeft het integratieproces de overhand.
Differentiatie van wetenschappen, een transformatie zijnsommige "eerste beginselen" van kennis in onafhankelijke, afzonderlijke disciplines begonnen al aan het begin van de 16e en 17e eeuw. In dat tijdperk begon de filosofie, die voorheen een enkele kennis was, zich in twee richtingen te verdelen. Zo werden filosofie en wetenschap gevormd. Tegelijkertijd vertegenwoordigde de laatste een integraal systeem van kennis, een sociale instelling en een spirituele opvoeding. Samen met dit vond de differentiatie van wetenschappen plaats in de filosofie. Zo werden dialectiek, ethiek, ontologie en andere richtingen gevormd. Wetenschappelijke kennis was verdeeld in verschillende wetenschappen, die op hun beurt waren verdeeld in disciplines. Binnen dit systeem was de prioriteit de klassieke 'Newtoniaanse' mechanica, nauw verweven met wiskunde vanaf het allereerste begin van zijn bestaan.
In de daaropvolgende periode, de differentiatie van wetenschappenbleef intensiveren. Dit proces werd veroorzaakt door de behoeften van de productie en de interne behoeften van de vorming van publieke kennis. Als gevolg hiervan begon de grenswetenschap zich actief te ontwikkelen.
Nadat biologen dieper in de studie zijn gegaanlevend, besefte dat chemische processen van groot belang zijn bij de cellulaire transformatie, een diepgaande studie van deze processen begon. Dus er was een biochemie. De noodzaak om fysische processen in organismen te bestuderen, veroorzaakte de ontwikkeling van biofysica. Chemische fysica, fysische chemie, geochemie en andere richtingen werden op dezelfde manier gevormd. Disciplines ontstonden aan de grens van drie wetenschappen. Dus, bijvoorbeeld, biogeochemie werd gevormd.
De toewijzing van nieuwe disciplines is eeneen natuurlijk gevolg van de intensieve complicatie en toename van het kennisvolume. Tegelijkertijd ontstaat onvermijdelijk de verdeling en specialisatie van arbeid, de differentiatie van de training. Opgemerkt moet worden dat de verdeling van wetenschappelijk werk zowel positieve als negatieve kenmerken heeft. Een positief aspect is de mogelijkheid van een dieper onderzoek van verschijnselen. Bovendien neemt de productiviteit van het werk van wetenschappers ook toe. Een negatief kenmerk is de vernauwing van de horizonten van wetenschappelijke figuren.
Samen met het proces van toewijzing van nieuwe disciplineser was ook wederzijdse penetratie, de vereniging van richtingen. Als gevolg van integratie zijn enkele grenzen van kennis gewist en zijn veel methoden gecombineerd. Zoals hierboven opgemerkt, is het proces van eenwording meer kenmerkend voor de moderne wetenschap, waarbinnen verschillende algemene wetenschappelijke takken zich actief ontwikkelen. Ze omvatten met name synergetische middelen, cybernetica en andere.
De ontwikkeling van de wetenschap is dus eenhet proces is dialectisch. Daarin gaat het isolement van sommige disciplines gepaard met de integratie van anderen, is er een vervlechting van verschillende richtingen, de interactie van verschillende ideeën en methoden van kennis van de wereld.
Tegenwoordig wordt de eenwording van de wetenschappen steeds meer ontvangenspread. Dit komt vooral door de noodzaak om verschillende mondiale problemen op te lossen, veroorzaakt door praktische behoeften. Bijvoorbeeld, de vrij complexe taak van het verkennen van de ruimte veroorzaakte de noodzaak om de inspanningen van wetenschappers van verschillende specialismen te verenigen. Om dringende milieuproblemen op te lossen, is nauwe interactie tussen de geesteswetenschappen en de natuurwetenschappen noodzakelijk, en de synthese van de methoden en ideeën die ze ontwikkelen is ook belangrijk.
</ p>>
