Subjunctieve stemming en zijn functies in het Engels
Als je Engels leert, heb je een special nodigaandacht voor het thema "Subjunctieve stemming". In het Russisch ontmoeten we vaak zinnen in een voorwaardelijke bui. Bovendien zijn de voorwaarden mogelijk of volledig onrealistisch. En ze hebben allemaal een bepaalde structuur en manier van bouwen. Het is een feit dat in het Russisch de situatie, die het gebruik van voorwaardelijke stemming impliceert, slechts in één vorm kan worden weergegeven. Wat het Engels betreft, zijn er enkele verschillen. De kwestie is dat de bevolking van Groot-Brittannië in dergelijke informatie enkele verschillen ziet, in het bijzonder de realiteit of onwerkelijkheid van de uitgevoerde actie. Daarom ontstonden er verschillende vormen van de aanvoegende wijs.
In het Engels is dit onderwerp klein, maar de juistheid van de spraak hangt grotendeels af van het begrip ervan. Het belangrijkste is om de voorwaarde voor het samenstellen van een voorstel goed te onthouden.
De subjunctieve stemming in het Engels drukt de mogelijkheid of onwerkelijkheid van de vermeende actie uit. Er zijn vier soorten voorwaardelijke zinnen die verschillen in samenstelling en toepassing.
Het type nul wordt gekenmerkt door het feit dat het voorwaardelijke(accessoire) deel begint met If en het werkwoord wordt gebruikt in Present Simple en het hoofdwerkwoord in het hoofdgedeelte wordt uitgedrukt in Present Simple. Voorbeelden kunnen zijn:
1. Als ik vroeg terug kom, kijk ik tv of lees ik boeken (als ik eerder thuis kom, kijk ik tv of lees ik boeken).
Als het donker wordt, gaan we naar huis.
Dit type verschilt doordat de aanvoegende wijs eenvoudig genoeg is om te vormen, wat niet gezegd kan worden over de andere soorten zinnen.
Wat het eerste type betreft, het gaat overaanstaande, en niet over de bestaande actie. De structuur is als volgt: het hoofdonderdeel bevat het hoofdwerkwoord dat wordt gebruikt in Future Simple en de afhankelijke begint met If en het werkwoord wordt gebruikt in Present Simple. Bij het vertalen moet men letten op het feit dat het een kwestie van toekomst is, en niet van de tegenwoordige tijd. Voorbeelden kunnen zijn:
1. Als hij vroeg thuiskomt, gaat hij wandelen met vrienden. Als hij eerder thuiskomt, gaat hij uit met vrienden.
2. We zullen onze taken doen, als hij ons het voorbeeld geeft. We zullen onze taken doen als hij ons een voorbeeld geeft.
De aanvoegende wijs van het tweede type verschilthet feit dat de actie hier helemaal onwerkelijk is, maar we hebben het erover in de tegenwoordige tijd. De structuur van de constructie van dergelijke zinnen is als volgt: in het afhankelijke deel, Als wordt gebruikt met het werkwoord in Past Simple en in de hoofdvorm, zou de eerste vorm van het werkwoord ook worden gebruikt. Present Simple: als ik God was, zou ik alle mensen helpen om liefde en een stuk te vinden. Als ik God was, zou ik alle mensen helpen liefde en vrede te vinden. Merk op dat in dit type in het enkelvoud het wordt geaccepteerd om te gebruiken, niet de vorm was, maar was.
Het subjunctieve derde type wordt beschouwdhet moeilijkst te begrijpen en samen te stellen. De instructies laten dezelfde onwerkelijke situatie zien als in het vorige type. Alleen het verhaal is niet in het heden, maar in de verleden tijd. De structuur van de zin is: If + Past Perfect, zou + P3 (de derde vorm van het werkwoord) hebben. Voorbeelden zijn de volgende zinnen:
1. Het zou fantastisch zijn geweest als ik je twee dagen geleden telefoonnummer had gegeven. Het zou geweldig zijn als ik je nummer twee dagen geleden had. Dienovereenkomstig wordt de gebeurtenis gerangschikt als onrealistisch, omdat de situatie niet kan worden gewijzigd: de nummers waren niet beschikbaar wanneer dat nodig was.
2. Als hij je vorig jaar gezien had, zou ik niet zoveel fouten hebben gemaakt. Als ik je vorig jaar zag, zou ik niet zoveel fouten maken.
Op basis van de bovenstaande voorbeelden, kunt umerk op dat de subjunctieve stemming in het Engels enkele eigenaardigheden van gebruik heeft, zonder te weten dat je veel fouten kunt maken in de constructie en het gebruik van een of andere uitdrukking. Merk op dat voorwaardelijke zinnen heel gewoon zijn in spraak, we komen ze dagelijks tegen. Het bestuderen van de regels van hun constructie is niet moeilijk, omdat elk type overeenkomt met een bepaalde structuur en tijd. Allereerst is het noodzakelijk om de mate van realiteit van de situatie te bepalen, omdat in het Engels deze functie een zeer belangrijke rol speelt bij het kiezen van de vorm van het werkwoord.
</ p></ p>>
