Wat is de betekenis van de uitdrukking "Mannen, Tequel, Tarieven"? Roman: Olesya Nikolaeva, "Mene, Tekel, Fares"

"Mene, Tekel, Fares" - mysterieuze woorden,opwindende mensen voor duizenden jaren. Wat zit erin? Het antwoord is te vinden in de Bijbel. Dit opwindende verhaal wordt uiteengezet in het vijfde hoofdstuk van het boek Daniël, dat is vervat in de verslagen van het Oude Testament.

Geschiedenis van de profetie

De Babylonische koning genaamd Valtasar regelde voorhun grandies groots feest. Nadat hij wijn had gedronken, beval hij de bedienden de gouden en zilveren kommen te leveren die zijn vader Nebukadnezar ooit had gestolen uit de tempel van Jeruzalem en verontreinigd door heidens gebruik. Van de heilige voorraden dronken de nabijgelegen heren wijn. Tijdens de orgie van de hele gemeenschap onvermoeibaar loofden heidense idolen. Op dat moment gebeurde er een ongelooflijke gebeurtenis, die Valtasar in ernst opschrikte, - een hand verscheen in de lucht en schreef onbegrijpelijke woorden aan de koning op de kalkmuur.

Belshazzar schaamde zich, hij was geschrokken, hijOnmiddellijk riep hij zichzelf waarzeggers en waarzeggers, zodat zij de geschreven woorden lezen en interpreteren. Voor degene die hiermee zal omgaan, beloofde de Heer meer macht. Maar geen van degenen die kwamen kon de betekenis van wat er werd geschreven lezen of interpreteren. Toen herinnerde de koningin haar echtgenoot aan de goddelijke man Daniel, die door Nebukadnezar naar Babylon werd gebracht samen met andere gevangen Joden uit Jeruzalem. Daniel stond bekend om zijn hoge geest, goddelijke wijsheid en het vermogen om dromen uit te leggen.

Gevangene weigerde Valtasar en de woorden te belonenlezen en interpreteren. Maar daarvoor herinnerde hij de tsaar het verhaal van zijn vader, aan wie God ooit eer en grootheid had gegeven, maar hij misbruikte deze gaven. Nebukadnezar werd trots en werd een despoot en een onbeduidende tiran, waarvoor de Heer de menselijke geest van hem wegnam en de beestachtige terugzond, totdat de heerser besefte dat alleen de Almachtige over alle koninkrijken en koningen heerste.

Daniel gaf Belshazzar de schuld voor het verhaalzijn vader, hoewel ze bekend was, heeft hem niets geleerd. Belsassar is God vergeten en heeft, samen met zijn hele gezelschap, afgoden verheerlijkt. Hiervoor stuurde de Heer de vingers, die de zin aan de koning schreef: "Mene, mene, tekel, uparsin."

De symbolische betekenis van de zin

In de Elizabethaanse Bijbel staat het woord 'uparsin' geschrevenals tarieven. Dus, in de Church Slavonic-interpretatie, klinkt deze uitdrukking enigszins anders: "Mene, Tekel, Fares (Uparsin)". Een letterlijke vertaling van Aramaic zegt: "mijne, mijne, sjekel en polminie" zijn gewichtsmaten die worden gebruikt in oude Oosterse landen. Mina is ongeveer 500 gram, een halve minuut, respectievelijk 250 gram, en een sjekel is ongeveer 11,5 gram. Maar het was niet de exacte meting die belangrijk was, maar de symbolische betekenis van deze mysterieuze uitdrukking: "Mene, Tekel, Fares". De vertaling van een verbale formule kan als volgt klinken: "Het wordt berekend, berekend, gewogen, verdeeld." Daniël herwon hen als volgt: God nummerde (begrijpt) de betekenis van het koninkrijk en maakt er een einde aan, gewogen en zeer licht (onbetekenend) en Valtasar zelf gevonden. Zijn bezittingen zijn verdeeld en aan andere heersers gegeven - Perzen en Meden. Die nacht werd Belsassar geruïneerd door Darius van de Meden, Babylon ging over naar de Perzen, de profetie werd vervuld.

In de wereldcultuur

De uitdrukking "Mene, Tekel, Fares" werd een mijlpaal inwereld cultuur. Net als in de Bijbel wordt het tegenwoordig allegorisch gebruikt om de zaken, handelingen en intenties van een persoon te 'wegen'. Laten we niet vergeten dat deze woorden een voorspelling waren van het naaste einde van een persoon bekleed met macht en voorrechten, die zichzelf exorbitant overdreef en buiten de grenzen van redelijk ging. Daarom wordt de formule "Mene, Tekel Fares" ook gebruikt wanneer ze de ineenstorting van de liniaal en de satraap willen voorspellen. Het is geen toeval dat de revolutionaire rouwhymne ("Je bent het slachtoffer geworden van de noodlottige strijd"), die de begrafenis van de dode bolsjewieken vergezelde, onheilspellend suggereert dat terwijl de despoot viert in een luxueus paleis, de noodlottige hand van de geschiedenis een verschrikkelijk voorteken op de muur is.

Op ongeveer dezelfde manier, de vermelding vande inscripties "Mene, Tekel, Fares" in de muzikale compositie "Another Brick in the Wall" van de groep Pink Floyd, door de zwarte studenten van Afrika aangenomen als een hymne om tegen racisme te protesteren.

Je kunt de onsterfelijke woorden horen in de films van binnen- en buitenlandse filmmakers ("Stalker", "History of the Knight", enz.).

In schilderen en tekenen

Foto van de grote Rembrandt "Pir of Belshazzar",opgericht in 1635, is ook gewijd aan de woorden "Mene, Tekel, Fares." Hun betekenis wordt onthuld met behulp van expressieve schildertechnieken. De meester besteedt speciale aandacht aan de emotionele impact van de formidabele en prachtige inscriptie op de helden van het canvas.

Niet minder in termen van artistieke impactop de kijker en de foto "The Feast of Valtasar" van Vasily Surikov, gemaakt in 1874. Dit epische doek geeft uitsluitend een scherp beeld van de smaak van het tijdperk, de spanning en de symbolische betekenis van de gebeurtenissen.

De Franse graveur en karikaturist James Gilray gebruikte de plot van Belsazar voor een satirische tekening gewijd aan het zelfbedrog van keizer Napoleon.

In de literatuur

Deze gevleugelde zin is te vinden inveel literaire werken. Dit is de naam van de roman van de Russische emigrant Ivan Yazhivin, die het dreigende gevaar van de revolutie van 1905 begrijpt. Een soort waarschuwing zijn deze woorden in de ondertitels van de sarcastische verzameling "B. Babylonische "Michael Weller. De uitdrukking wordt genoemd in de roman "De naam van de roos", geschreven door Umberto Eco, in de fantasie "Tirmen" van Oekraïense schrijvers, werkend onder het pseudoniem Henry Oldie, in V. Yerofeyevs werk "Moskou-Petushki", in de ironische gedichten van Dmitry Prigov en in andere werken.

Reserveer Olesya Nikolaeva

Aan het begin van het nieuwe millennium een ​​werk gecreëerdmet de welbespraakte titel "Mene, Tekel, Fares" Olesya Nikolaeva, Russische prozaschrijver en dichter. In 2010 ontving ze de Orde van de Russisch-orthodoxe kerk, St. Prinses Olga, voor educatieve activiteiten en in 2012 ontving ze de Patriarchale literaire prijs. Met veel liefde, humor en verdriet reconstrueert de schrijver de wereld van het Russische monnikendom en de eigenaardigheden van relaties tussen christenen. Er kan worden gezegd dat de Heer door middel van zulke auteurs als Olesya Nikolayev de gelovigen oproept om te stoppen, naar zichzelf te kijken en objectief te evalueren of ze het belangrijkste gebod van Christus vervullen: "Heb elkaar lief." Geliefd zijn is de natuurlijke behoefte van elke persoon. Van het feit dat op aarde de liefde is afgekoeld, de wereld onbevreesd geregeerd door het kwaad. Intrige, haat, wederzijdse vervolging onder christenen is wat zuivere, vurige liefde voor God en mensen vergiftigt en de geestelijke en morele missie van de kinderen van God ongelooflijk verzwakt. De woorden "Mene, Tekel, Fares", die de roman wordt genoemd, klinken daarin in de context van de ervaringen van een jonge monnik "gewond" door het gebrek aan liefde, begrip en vergevingsgezindheid onder de meest geliefde mensen van de christelijke wereld. En hier is het - een oproep om te stoppen en na te denken.

</ p>>